تبیین مدل زبان‌شناسی تربیتی در برنامۀ درسی تربیت‌معلم دورۀ ابتدایی بر اساس هوش هیجانی، مهارت‌های ارتباطی و تیپ‌های شخصیتی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار ،گروه علوم تربیتی،دانشگاه فرهنگیان.

2 دانشجوی کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان

10.22080/dc.2024.26079.1058

چکیده

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین هوش هیجانی و زبان‌شناسی تربیتی در برنامۀ درسی دانشجو معلمان دورۀ ابتدایی دانشگاه فرهنگیان استان گلستان با توجه به نقش میانجی مهارت‌های ارتباطی و تیپ‌های شخصیتی انجام گرفت. روش پژوهش، توصیفی - همبستگی بود. جامعۀ آماری پژوهش را همۀ دانشجو معلمان پسر دورۀ ابتدایی دانشگاه فرهنگیان استان گلستان به تعداد 210 نفر تشکیل داده‌اند. از جامعه آماری یاد شده، بر اساس جدول کرجسی و مورگان، 132 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای، انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها پرسشنامۀ محقق ساخته زبان‌شناسی تربیتی تجری (1401)، پرسشنامۀ هوش هیجانی گلمن (1995)، پرسشنامۀ مهارت‌های ارتباطی کوئین دام (2004) و پرسش-نامۀ تیپ‌های شخصیتی فریدمن و روزنمن (2004) به کار گرفته شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های پژوهش، مدل معادلات ساختاری اجرا شد. نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد هوش هیجانی با زبان‌شناسی تربیتی، مهارت‌های ارتباطی و تیپ‌های شخصیتی دانشجو معلمان دورۀ ابتدایی رابطه معناداری دارد و مهارت‌های ارتباطی با تیپ‌های شخصیتی و زبان‌شناسی تربیتی رابطۀ مستقیم و معناداری دارد. همچنین، هوش هیجانی به‌صورت غیرمستقیم از طریق مهارت‌های ارتباطی و تیپ‌های شخصیتی با زبان‌شناسی تربیتی دانشجو معلمان دورۀ ابتدایی رابطۀ معناداری دارد. درنتیجه، مدل مفهومی ارائه‌شده از برازش آماری مناسبی برخوردار است؛ بدین معنا که مدل زبان‌شناسی تربیتی در برنامۀ درسی دانشجو معلمان دورۀ ابتدایی دانشگاه فرهنگیان بر اساس هوش هیجانی، مهارت‌های ارتباطی و تیپ‌های شخصیتی، با داده‌های تجربی برازش دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Explaining the model of educational linguistics in the primary teacher education curriculum based on emotional intelligence, communication skills and personality types

نویسندگان [English]

  • Tayebeh Tajari 1
  • shadmehr Pakzad 2

1 Assistant Professor, Department of Educational Sciences, Farhangian University.

2 Bachelor student of Educational Sciences of Farhangian University

چکیده [English]

 
The present study was conducted with the aim of investigating the relationship between emotional intelligence and educational linguistics in the curriculum of elementary student teachers of Farhangian University of Golestan province, considering the mediating role of communication skills and personality types. The research method was descriptive-correlation. The statistical population of the research consists of all male students and teachers of the elementary school of Farhangian University of Golestan province, numbering 210 people. In order to collect data, a questionnaire made by a researcher in educational linguistics (Tajari,2022), Golman's emotional intelligence questionnaire (1995), Queen Damm's communication skills questionnaire (2004) and Friedman and Rosenman's (2004) personality type questionnaire were used. To analyze the research data, the structural equation model was implemented. The results of data analysis showed that emotional intelligence has a significant relationship with educational linguistics, communication skills and personality types of primary school student teachers, and communication skills have a direct and significant relationship with personality types and educational linguistics. Also, emotional intelligence indirectly through communication skills and personality types has a significant relationship with educational linguistics of elementary student teachers. As a result, the presented conceptual model has a good statistical fit; This means that the model of educational linguistics in the curriculum of elementary student teachers of Farhangian University based on emotional intelligence, communication skills and personality types fits with experimental data.

کلیدواژه‌ها [English]

  • teacher education
  • educational linguistics
  • emotional intelligence
  • communication skills
  • personality types
دوره 1، شماره 2
اردیبهشت 1401
صفحه 163-179
  • تاریخ دریافت: 10 مهر 1402
  • تاریخ بازنگری: 27 آذر 1402
  • تاریخ پذیرش: 22 دی 1402